У сельскім Доме культуры сабраліся ўдзельнікі самадзейнай творчасці, каб прадэманстраваць абрад памінання продкаў.

— У кожнага з нас ёсць дарагія нам людзі, што пайшлі ад нас у розныя часы: хто — даўно, а хто і зусім нядаўна, — кажа дырэктар Дома культуры Любоў Брадзіхіна. — І мы ўзгадалі абрад памінання продкаў, каб аб ім даведалася моладзь.
Мерапрыемства пачалося, калі ўсе госці сабраліся каля святочнага стала. На стале ўжо стаяла прыгатаваная куцця, піражкі з капустай, каўбаса, кансервацыя.

Перш за ўсё запалілі свечку, якая была ўмацавана ў хлебе. Затым кожны запаліў сваю свечку, ўжо загадзя ўмацаваную ў посудзе з крупой.

У гэты час гаспадар адчыняе дзверы, а гаспадыня зазывае дзядоў на вячэру.

— Дзяды, прадзеды! Хадзіце, родненькія, хадзіце, даражэнькія: і сталыя і немаўляты, і маці і сёстры, і браты і бацькі, і людзі чужыя, незнаёмыя, хадзіце да нас на вячэру, — раней абавязкова казалі такія словы, — тлумачыць самая сталая жанчына Марыя Цыкунова.

Потым кладуць абрус з хлебам на падаконнік. Пасля гэтых дзеянняў прыступілі да вячэры. Перш-наперш кожны паспрабаваў кашы. Паклалі яе і на падаконнік. Пакуль елі, спявалі песні, успаміналі пра продкаў.

Пасля вячэры кожны аднёс сваю свечку на абрус з хлебам. Менавіта так сустракалі свята памінання продкаў у Ціманава.

Актыўны ўдзел у правядзенні мерапрыемства прыняла малады спецыяліст, мастацкі кіраўнік Алёна Ігнаццева. Менавіта яна падрыхтавала сцэнарый свята.

Дар’я ЭВЕРС